Constructivism ενάντια regulationism
Η ιστορία της Ελλάδας σε μία φωτογραφία.
Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε στον κήπο της Ριζάρη. Όταν ο νέος σχεδιαστής του κήπου δημιούργησε αυτό το πάρκο, δεν έλαβε υπόψη του – όπως ίσως θα έπρεπε- ότι κάποιοι θέλουν απλά να το διασχίσουν τη μία άκρη και να βγούν από την άλλη με τον πιο σύντομο τρόπο δυνατό. Έτσι το πάρκο σχεδιάστηκε με όμορφα μονοπάτια, με καμπύλες και «φιδίσια» πλακόστρωτα που επιχειρούν να μιμηθούν την φύση… Αλλά πουθενά ευθείες!
Έτσι πολλοί πεζοί απλά έκοψαν δρόμο μέσα από το γκαζόν δημιουργώντας σιγά-σιγά ένα καινούργιο μονοπάτι.
Μετά από λίγο καιρό, ο συντηρητής αυτού του πάρκου έφερε μερικές πλάκες (διαφορετικές) και έστρωσε -με δική του πρωτοβουλία- αυτό το μονοπάτι έτσι ώστε οι περαστικοί να μη χρειάζεται να περπατούν μέσα στις λάσπες. Τέλος, κάποιος συνεχίζει να μην πατάει το πλακόστρωτο και δημιουργεί ένα καινούργιο -δικό του- μονοπάτι πιο δίπλα…
Τι μας λεει αυτή φωτογραφία: Ο σχεδιαστής του πάρκου δεν έλαβε υπόψη του τις πραγματικές συνθήκες. Όπως πολλές φορές κάνει – παραδείγματος χάριν – ο νομοθέτης. Οι χρήστες του πάρκου, δηλαδή εμείς, επιβάλαμε -αρχικώς “παράνομα”- μια νέα κατάσταση. Ο διαχειριστής, δηλαδή κάποιος άλλος έλαβε την πρωτοβουλία να προσαρμόσει τους κανόνες στην πραγματικότητα – με «μπαλώματα». Ο έλληνας παρόλα αυτά, πάντα βρίσκει τρόπο να δημιουργεί το “δικό του” μονοπάτι!
